BOSENN ELLIANT

'Tre Langolen hag ar Faouet

Ur barzh santel a vez kavet

Hag eñ Tad Rasian anvet

Laret en deus d'ar Faouediz :

Lakaet un oferenn bep miz

Un oferenn en hoc'h iliz

Aet eo ar vosenn a Elliant

Hogen n'eo ket aet hep forniant

Aet zo ganti seizh mil ha kant

E bro Elliant, hep laret gaou,

Emañ diskennet an Ankou

Marv an holl dud nemet daou

Ur c'hwregig kozh tri-ugent vloaz

Hag ur mab hepken he devoa

"Edi ar vosenn penn ma zi :

Pa garo Doue 'teui en ti

Ni yey 'maez pa deui", emezi

E kreiz Elliant, er marc'hallec'h,

Geot da falc'hat e kavfec'h

Nemet en hentig eus ar c'harr

A gas re varv d'an douar

Kriz vije 'r galon na ouelje

E bro Elliant, neb a vije :

Gwell't triwec'h c'harr tal ar vered

Ha triwec'h all eno tonet

Lec'h oa nav mab en un tiad

Aent d'an douar en ur c'harrad

Hag o mamm baour oc'h o charrat

O zad a-dreñv o c'hwibannat

Kollet gantañ e skiant-vat

Hi a yude, galve Doue

Reustlet e oa korf hag ene

"Lakaet ma nav mab en douar

Ha me roy deoc'h ur gouriz koar

A rey teir zro en-dro d'ho ti

Ha teir en-dro d'ho minic'hi

Nav mab em boa em boa ganet

Setu gant an Ankou int aet

Gant an Ankou e toull ma dor

Den da hul din ul lommig dour !"

Leun er vered rez ar c'hleunioù

Leun an iliz rez an treuzoù

Ret eo benniget ar parkoù

Da lakaat enno ar c'horfoù

Me wel er vered un dervenn

Hag en he beg ul liñser wenn

Aet an holl dud gant ar vosenn.

Bosenn Elliant, La peste d'Elliant. Poème chanté de Cornouaille recueilli par Théodore Hersart de la Villemarqué alias Kervarker dans la fameuse antologie bretonne du Barzaz Breiz.

Pour la traduction en français, cliquez ici.

Ce n'est pas des plus joyeux. Mais c'est l'un de mes textes préférés du Barzaz Breiz avec le Chant des séries (Ar Rannoù). Du reste, c'est assez typique du répertoire breton et notamment du Kan ha diskan, plein de mélancolie. A écouter une journée d'hiver au coin du feu...

Le récit évoque en l'occurrence l'épidémie de peste noire qui toucha la paroisse d'Elliant au VIe siècle. La paroisse comptait alors plus de 7.000 âmes. Elle ne s'en est jamais remise puisque la population de cette petite commune du Finistère sud n'excède pas les 3.000 de nos jours !

Tableau : Louis Duveau, La peste d'Elliant (musée des Beaux arts de Quimper).